Forfaitaire voordelen alle aard vanaf 2018
Voor de meeste van dergelijke voordelen alle aard is een forfaitair bedrag vastgelegd. Tot voor kort bestond er voor de kosteloos ter beschikking gestelde tablet, mobiele telefoon, telefoon- of data-abonnement echter geen forfait. Deze voordelen dienden bijgevolg te worden gewaardeerd aan hun ‘werkelijke waarde’ in hoofde van de ontvanger. Het K.B. van 2 november 2017 heeft hier echter verandering ingebracht en volgende forfaits vastgelegd op jaarbasis die van toepassing zijn vanaf 1 januari 2018:
- Kosteloos ter beschikking gestelde tablet of mobiele telefoon: 36 euro
- Kosteloos ter beschikking gesteld telefoonabonnement (vast of mobiel): 48 euro
- Kosteloos ter beschikking gestelde internetverbinding (vast of mobiel): 60 euro
Dit laatste bedrag van 60 euro per jaar is van toepassing, ongeacht het aantal toestellen dat gebruik kan maken van de internetaansluiting.
Daar de bestaande forfaits (vnl. op gebied van sociale zekerheid) niet altijd als marktconform beschouwd konden worden, niet meer afgestemd waren op de werkelijkheid en er geen afstemming bestond tussen de verschillende instanties (zoals bijvoorbeeld tussen fiscus en sociale zekerheidsinstanties), drong een aanpassing zich op. Bovenstaande wijziging, samen met een aantal nieuwe (lagere) forfaits die van toepassing zijn vanaf 1 januari 2018, zorgt voor een harmonisatie en verduidelijking van de bestaande regels.
Belangrijke opmerking hierbij is dat in sommige gevallen de bedragen moeten worden samengeteld. Zo zal het gratis ter beschikking stellen van een smartphone met data-abonnement en telefoonabonnement een totaal voordeel alle aard ten belope van 144 euro opleveren.
Soms toch geen voordeel alle aard aan te rekenen
Als er enkel professioneel gebruik toegestaan is van de door de werkgever ter beschikking gestelde tools, dient er uiteraard geen voordeel alle aard te worden aangerekend. Indien er een systeem bestaat waarbij de werknemer het volledige privégebruik (vastgesteld volgens een realistisch systeem) ten laste neemt, dan dient er ook geen voordeel te worden aangegeven. Bij dergelijke split bill-regeling, zal de werkgever de kosten enkel ten laste nemen voor zover deze een welbepaalde limiet niet te boven gaan. Het bedrag dat de limiet overschrijdt, wordt rechtstreeks gefactureerd aan de ontvanger van het voordeel.
Deze laatste zienswijze werd recent bevestigd via het antwoord van de minister van Financiën op een mondelinge parlementaire vraag. Meer nog, de minister bevestigt niet enkel dat er in dergelijk geval geen belastbaar voordeel voor handen is voor het abonnement en de internetaansluiting, maar bovendien wordt er ook geen voordeel aangerekend voor het ter beschikking gestelde toestel. Dit werd in het verleden – toen er nog geen forfaits bestonden – ook reeds bevestigd door de rulingcommissie. Er wordt gesteld dat omdat in het voornoemde geval geen privégebruik van de smartphone meer ten laste is van de werkgever, er ook geen belastbaar voordeel voor het toestel zelf dient te worden aangerekend.
Dit is op zich een verrassende, maar duidelijke uitspraak, die alleszins in het voordeel van de belastingplichtige werkt en bijgevolg enkel kan worden toegejuicht.
Het bedrag waarboven elk gebruik geacht wordt privégebruik te zijn (6,5 euro belwaarde en 1,5 gigabyte per maand in het geval dat werd voorgelegd aan de minister), dient wel te worden vastgesteld overeenkomstig ernstige normen en criteria en dient derhalve overeen te stemmen met de werkelijkheid. Zo werd in het verleden reeds in tegenovergestelde zin door de rulingcommissie beslist dat een bepaalde regeling niet als ‘realistisch’ beschouwd kon worden, omdat uit de feiten bleek dat over het voorbij jaar de vastgelegde bedragen niet door de personeelsleden werden overschreden en er dus nooit privéfacturatie had plaatsgevonden.
Neem contact op met één van onze experten
